Ogłoszenia Duszpasterskie

XXXIV NIEDZIELA ZWYKŁA  – 23. 11. 2025r.

JEZUSA CHRYSTUSA, KRÓLA WSZECHŚWIATA

            

            Niech Jezus Chrystus króluje w naszych sercach, domach i rodzinach. Oddawajmy Jemu najwyższą cześć i chwałę. On, w mocy Ducha Świętego, prowadzi nas do miłującego Ojca.

 

 

 

 

Medytacja – Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata – 23.11.2025

1. Przeczytaj uważnie i kilkakrotnie Słowo Boże:
Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u Dawida w Hebronie i oświadczyły mu: Oto
my jesteśmy kości twoje i ciało. Już dawno, gdy Saul był królem nad nami, ty odbywałeś
wyprawy na czele Izraela. I Pan rzekł do ciebie: Ty będziesz pasł mój lud – Izraela,
i ty będziesz wodzem nad Izraelem. Cała starszyzna Izraela przybyła do króla
do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili
więc Dawida na króla nad Izraelem (2 Sm 5, 1 – 3).

2. Rozważ to, co Bóg Tobie powiedział:
W Ewangeliach Jezusa często nazywa się synem Dawida. To określenie miało
przypominać czytelnikom o królewskim pochodzeniu naszego Pana. Dlatego
na zakończenie roku liturgicznego Słowo Boże przedstawia historię jednej z pierwszych
koronacji w dziejach Izraela, abyśmy odkryli połączenie między obiema postaciami.
W ten sposób możemy zrozumieć również, jakim królem jest Jezus.
Nasz Pan to władca, który nie boi się wziąć odpowiedzialności za życie swoich
poddanych. Stoi na ich czele, broniąc przed niebezpieczeństwami. Podczas gdy wielu
ziemskich królów często wybiera ukrycie się za plecami własnego ludu w momentach
pełnych zamętu, Chrystus konsekwentnie kroczy przed wiernymi, wskazując im drogę.
Troszczy się o nich jak człowiek o własne ciało. Ich życie nie jest Mu obojętne.
Zachowuje się wobec swoich poddanych jak pasterz opiekujący się owcami. Nie lęka się
nadchodzących niebezpieczeństw i pragnie ocalić powierzoną mu trzodę. Wreszcie
Chrystus jest władcą zawierającym przymierze między Bogiem a ludem. Nieustannie
wstawia się za każdym człowiekiem. Znakiem tego przymierza jest Jego krew przelana
na krzyżu.
Prawdziwego króla cechują zatem odpowiedzialność, troska, gotowość do obrony
poddanych i wstawianie się za nimi przed Bogiem. Jak bardzo obraz ten różni się
od naszych wyobrażeń ziemskich władców, żyjących często w luksusie i niewiele
przejmujących się losem innych ludzi. Także w historii Izraela przedstawionej na kartach
Biblii możemy znaleźć dziesiątki królów, których panowanie oznaczało ucisk i niedolę
poddanych. Władcy ci troszczyli się wyłącznie o samych siebie, wykorzystując
otrzymaną pozycję do osiągnięcia osobistego, doczesnego szczęścia. Istnieli jednak tacy
królowie, którym los poddanych nie był obojętny. Oni zrozumieli, że władza jest służbą
drugiemu człowiekowi, a nie okazją do beztroskiego życia.
Jeśli chcemy naśladować Chrystusa – Króla, nie możemy przejść obojętnie wobec
niedoli innych ludzi. Ich niepokoje, troski i problemy staną się naszymi własnymi
sprawami. Może nie zawsze będziemy potrafili je rozwiązać, ale z pewnością możemy
za tymi osobami wstawiać się u Boga. Do takiego królowania, które w rzeczywistości jest
służbą, zaprasza nas Jezus. Jak odpowiemy na to wezwanie?

3. Modlitwa – Poproś Chrystusa o umiejętność służby drugiemu człowiekowi.

4. Kontemplacja – w ciągu dnia powtarzaj często słowa:

Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa