Ogłoszenia Duszpasterskie

XXXI NIEDZIELA  ZWYKŁA – 02. 11. 2025r.

WSPOMNIENIE WSZYSTKICH WIERNYCH ZMARŁYCH

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE

 

         Niech modlitwa za przebywających w czyśćcu, zyskiwanie odpustów
i przyjmowanie komunii św. w ich intencji stale nam towarzyszy. Różaniec
z wypominkami za zmarłych dzisiaj o godz. 12.00; od poniedziałku do piątku
o 17.15, w sobotę o 16.30.

 

 

 

3. W sobotę o godz. 7.00 Msza św. w intencjach Żywego Różańca i nabożeństwo wynagradzające Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny. 
4. Spotkanie ministrantów w sobotę o godz. 10.00.

 

 

 

 

Medytacja – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych – 02.11.2025

1. Przeczytaj uważnie i kilkakrotnie Słowo Boże: Jezus powiedział do swoich uczniów: Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest
mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam
miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie,
abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego
Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? Odpowiedział mu
Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie (J 14, 1-6).

2. Rozważ to, co Bóg Tobie powiedział:
Jednym z najbardziej pierwotnych lęków w człowieku jest obawa przed całkowitym
unicestwieniem. To niepokój, że wszelkie nasze działania na tym świecie pozbawione
są większego sensu, gdyż ostatecznie i tak każdego dopadnie śmierć. Myśl ta szczególnie
mocno wybrzmiewała w filozofii poprzedniego stulecia. Wobec dramatu dwóch wojen
światowych, fali niesamowitej przemocy i nieoczekiwanego spotkania za śmiercią, wielu
zaczęło głosić tezę, że życie ludzkie niewiele znaczy. Co ciekawe, ta idea nurtowała też dużo
wcześniej biblijnego mędrca Koheleta, który wszystko na tym świecie nazywał marnością i
pogonią za wiatrem.
Kiedy stoimy w tych dniach nad grobami naszych bliskich i zastanawiamy się nad tajemnicą
przemijania, tak naprawdę konfrontujemy się z dwoma różnymi rozwiązaniami. Logika
podpowiada, że to właśnie tutaj – na cmentarzu – następuje definitywne zakończenie życia
człowieka. Wiara natomiast twierdzi, że egzystencja człowieka zmienia się, ale nie dobiega
końca wraz z ostatnim ziemskim tchnieniem. Nauczanie Jezusa wprost pokazuje, że istnieje
inny świat, dom Ojca, w którym jesteśmy z utęsknieniem oczekiwani. Co ciekawe, aby się tam
dostać, należy cierpliwie poddać się działaniu Pana. Wobec często powtarzającego się poglądu,
iż na życie wieczne z Bogiem trzeba sobie po prostu zasłużyć, dzisiejsza Ewangelia pokazuje
zupełnie inne rozwiązanie. To Jezus przygotowuje nam miejsce, przychodzi po swoich braci
i siostry i zabiera do królestwa światłości. Jego działanie jest pierwsze i przewyższa ludzkie
wysiłki. Te jednak są ważną odpowiedzią wynikająca z miłości i zaufania do Jezusa.
Przekraczając zatem bramę cmentarza stajemy nie tyle wobec przemocy śmierci,
co wobec tajemnicy życia zrodzonego z nadziei, że Mistrz z Nazaretu nas nie oszukał,
a to, co przekazał swoim uczniom, jest prawdą. W tej perspektywie to już wyłącznie
od decyzji człowieka zależy, czy Chrystus stanie się jego codzienną drogą, po której będzie
on kroczył ku wieczności. Z pewnością istnieje wiele innych rozwiązań i ścieżek, po jakich
możemy podążać. Każda z nich jednak kończy się w momencie śmierci. Istnieje tylko jedna
droga, której nawet zakończenie ziemskiej egzystencji nie będzie w stanie przerwać. Po niej
kroczyć mogą jedynie pielgrzymi nadziei, którzy od Jezusa spodziewają się czegoś więcej, niż
jedynie doczesnego szczęścia.

3. Modlitwa – Aby słowa Chrystusa stały się drogą, po której codziennie będziesz kroczył/a.

4. Kontemplacja – w ciągu dnia powtarzaj często słowa: Zbawienie prawych pochodzi od Pana.