Ogłoszenia Duszpasterskie

XV NIEDZIELA  ZWYKŁA – 13.07.2025r.

OGŁOSZENIA  DUSZPASTERSKIE

            Niedzielna Eucharystia daje nam siłę w pracy i radość w wypoczynku. Niech czas wakacji, a dla wielu ciężkiej pracy, przybliża nas do Tego, który nas kocha i cieszy się, że  swoim życiem i dobrocią niesiemy Dobrą Nowinę innym.

 

 

 

 

 

 

Medytacja – XV Niedziela Zwykła – 13.07.2025

1. Przeczytaj uważnie i kilkakrotnie Słowo Boże: Jezus rzekł: Pewien człowiek schodził
z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko go obdarli, lecz jeszcze
rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą
drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce
i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to
miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany,
zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i
pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: Miej
o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał (Łk 10, 30 –35).

2. Rozważ to, co Bóg Tobie powiedział:
Ludzkie myślenie ma skłonność do upraszczania rzeczywistości. Konsekwencją takich
procesów jest pojawianie się różnego rodzaju stereotypów, które niewiele mają
wspólnego z prawdą, za to potrafią się mocno zakorzenić w zbiorowej pamięci. Jeszcze
do dziś w krajach Europy Zachodniej dobrze się ma mit Polaka – złodzieja, który tylko
czeka, aby ukraść samochód czy pieniądze. Ten stereotyp dotyka nas osobiście, ale może
być on również dobrym odniesieniem do treści Jezusowej przypowieści o miłosiernym
Samarytaninie.
W uproszczonym myśleniu żydowskim mieszkańcy Samarii byli uosobieniem
wszystkich złych cech, jakie może posiadać człowiek. W niewłaściwy sposób czcili
prawdziwego Boga, a ich pogańskie pochodzenie budziło niesmak. To samo uczucie
zdegustowania musiało zatem towarzyszyć słuchaczom Jezusa, którzy w miarę rozwoju
fabuły przypowieści o miłosiernym Samarytaninie mogli mieć jedynie coraz bardziej
wytrzeszczone
z niedowierzania oczy. Gdyby pozytywnym bohaterem tej opowieści był pobożny Żyd,
który ulitował się nad bratem, pomimo obojętności kapłana i lewity, ta narracja byłaby
do zaakceptowania. Pojawienie się Samarytanina jednak musiało spotkać się z wrogim
odbiorem słuchaczy lub ich totalnym zaskoczeniem. Nikt z narodu wybranego nie
spodziewał się pomocy od kogoś obcego, gdyż za swoich braci uważali oni jedynie
innych Żydów. To tak, jak gdyby stworzyć opowieść, w której poszkodowanemu i
pobitemu Polakowi nie pomógł żaden rodak, a pozytywnym bohaterem okazał się
Niemiec, Rosjanin lub nielegalny imigrant. Bez trudu można założyć, że taka narracja
wzbudziłaby olbrzymie oburzenie wielu środowisk…
Świat nie jest czarno – biały, a pomoc przychodzi czasem z niespodziewanej strony.
Pan Jezus wzywa uczniów do przejrzystości i autentyczności. Nasze postępowanie
i mowa mają opierać się przecież na zasadzie: „tak – tak, nie – nie”. Chrześcijanin
przejrzysty nie może jednak oczekiwać, że wraz z nim zmieni się cały świat. Ludzie,
którzy wydają się być moralnym wzorem, okazują się czasami łajdakami. Ci, których
przekreśliliśmy, mogą jeszcze być dla nas oparciem. Jakie stereotypy przechowuję
w swoim wnętrzu? Kogo uważam za swojego bliźniego?

3. Modlitwa – Poproś Boga o postawę unikania pochopnego osądzania drugiego
człowieka.

4. Kontemplacja – w ciągu dnia powtarzaj często słowa:

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę.