Ogłoszenia Duszpasterskie
XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA – 07.09. 2025r.
Dzisiaj po Mszy świętej o godz. 11.15 poświęcenie tornistrów i przyborów szkolnych uczniom z klas pierwszych i rozpoczęcie przygotowania do I Komunii świętej dla uczniów klas trzecich. Po Eucharystii odbędzie się spotkanie z Rodzicami i kandydatami, którzy chcieliby 20 października tego roku przyjąć sakrament bierzmowania.
- W poniedziałek obchodzimy święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Msze święte o godz. 9.00 i 18.00; w sobotę Św. Jana Chryzostoma BpDK; w przyszłą niedzielę obchodzimy święto Podwyższenia Krzyża Świętego.
- Zbiórka Ministrantów ze Szkoły Podstawowej w sobotę o godz. 11.00. Zapraszamy też chłopców, którzy chcieliby zostać ministrantami.
- W sobotę o 17.30 zapraszamy na różaniec fatimski o godz. 17.30 i procesję po Eucharystii o godz. 18.00.
- W przyszłą niedzielę ofiary na tacę przeznaczone będą na pokrycie kosztów nowego nagłośnienia w Kościele.
- Bóg zapłać za posprzątanie Kościoła Mieszkańcom ul. Kościuszki. W sobotę o posprzątanie Świątyni serdecznie prosimy pozostałych Mieszkańców z ul. Kościuszki.
- Są nowe numery Opiekuna, medytacji i inne czasopisma.
Medytacja – XXIII Niedziela Zwykła – 07.09.2025
1. Przeczytaj uważnie i kilkakrotnie Słowo Boże: Któż z ludzi rozezna zamysł Boży albo
któż pojmie wolę Pana? Nieśmiałe są myśli śmiertelników i przewidywania nasze
zawodne, bo śmiertelne ciało przygniata duszę i ziemski namiot obciąża rozum pełen
myśli. Mozolnie odkrywamy rzeczy tej ziemi, z trudem znajdujemy, co mamy pod ręką –
a któż wyśledzi to, co jest na niebie? Któż poznał Twój zamysł, gdy nie dałeś Mądrości,
nie zesłałeś z wysoka Świętego Ducha swego? I tak ścieżki mieszkańców ziemi stały się proste, a ludzie poznali, co Tobie miłe, i zostali ocaleni przez Mądrość (Mdr 9, 13-18).
2. Rozważ to, co Bóg Tobie powiedział:
Prędzej czy później każdy z nas zmierzy się z trudnym doświadczeniem bezradności.
Kiedy szukamy definicji tego słowa, to możemy ją określić jako stan, w którym jednostka
czuje się niezdolna do działania i zmiany swojej sytuacji, odczuwając brak wpływu
na zdarzenia oraz niemożność znalezienia satysfakcjonującego rozwiązania problemu. Ile
razy właśnie te uczucia nam towarzyszyły? Próbowaliśmy rozwiązać trudną sytuację
duchową bądź życiową, lecz nie byliśmy w stanie tego dokonać? Nieodłącznymi
towarzyszami bezradności są pojawiające się pustka i apatia. Problemy okazują się
większe od naszych pomysłów na ich rozwikłanie, a to rodzi smutek i niechęć do życia.
Autor natchniony w dzisiejszym czytaniu jasno dostrzega ograniczenia człowieka. Widzi,
że nie wszystko to, co proponuje ludzka dusza, jest w stanie wykonać ciało. Jedyne,
co pozwala znaleźć człowiekowi rozwiązanie z sytuacji na pierwszy rzut oka
beznadziejnej to Mądrość. Pisana z wielkiej litery zdaniem Ojców Kościoła nie odnosi się
do pewnej życiowej umiejętności, ale do osoby Jezusa Chrystusa. On bowiem jest
wcieloną Mądrością. Chociaż w pierwszym odbiorze Słowo Boże, które dziś słyszymy,
może wydawać się pesymistyczne, to wcale takim nie jest. Pan Jezus może i chce
człowieka ocalić. Nie ma żadnej korzyści z tego, że ludzie tkwią w poczuciu beznadziei
i niemożności zmiany własnego życia. Chrystus proponuje też konkretną drogę wyjścia
ze stanu bezradności. Jaką?
Ścieżka człowieka staje się prosta, gdy zna on wolę Boga. Często wydaje nam się,
że jej odkrycie to zadanie przekraczające ludzkie siły. Tymczasem wystarczy podążać
za przykazaniami, które On nam pozostawił jako pewny drogowskaz. Przydatna jest też
umiejętność słuchania – nie tylko Boga, ale również siebie samego, swoich własnych
potrzeb. Nie można też ignorować głosu innych ludzi. Z komunikatów, które
otrzymujemy z różnych stron, powoli rodzi się w naszym sercu wola Boga. Pojawia
się rozwiązanie trudnej sytuacji. Co więcej, jest ono możliwe do zrealizowania
i całkowicie zmieniające nasze podejście do świata i samych siebie. W mroki ciemności,
jakie zrodziła bezradność, przebija się światło nadziei. To znak, że człowiek otwarł się
na działanie Ducha Świętego. Ten zaś nie pozwoli, aby na nowo pojawiła się w nas
ciemność.
3. Modlitwa – Powierz Jezusowi wszystkie sytuacje, w których dzisiaj czujesz się bezradny.
4. Kontemplacja – powtarzaj często słowa: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.