Ogłoszenia Duszpasterskie

I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU – 9.03.2025r.

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE

Pamiętajmy w naszych modlitwach o Ojcu Świętym Franciszku, prośmy o pokój między narodami, w naszej Ojczyźnie i o poszanowanie życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci.

Zapraszamy wszystkich, również dzieci komunijne z Rodzicami i kandydatów do bierzmowania, na nabożeństwa pasyjne: Drogę Krzyżową w piątki o 17.30 i Gorzkie Żale w niedziele o godz. 15.00. Pamiętajmy o podejmowaniu postanowień postnych, wynagradzając w ten sposób za własne grzechy i wypraszając wiele łask dla innych.

W piątek po Mszy świętej o godz. 18.00 spotkanie kandydatów do bierzmowania. Spotkanie Scholi w sobotę o godz. 11.15.

W przyszłą niedzielę „Ad gentes” będzie przed Kościołem zbiórka ofiar na misje.

Bóg zapłać za posprzątanie Kościoła Rodzinom z Dużej Kolonii Chotynin. Na sobotę zapraszamy kolejne 4 Rodziny.

Jest nowy numer Opiekuna. Jest w nim artykuł o Annie Jantar: „Bursztynowa dziewczyna”.

Zachęceniam do udziału w IX Pielgrzymce Sołtysów do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, która odbędzie się 15 marca – Msza św. o godz 12.00 i do udziału w Jubileuszowej pielgrzymce Rzemieślników do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, która odbędzie się 23 marca – Msza św. o godz 11.00.

Bóg zapłać za ofiary składane dzisiaj na nowe nagłośnienie w Kościele; za ofiary na kwiaty do Grobu Pańskiego składane na Gorzkich Żalach
i indywidualnie oraz za jałmużnę postną składaną do puszki przy krzyżu na środku Kościoła.

Medytacja – I Niedziela Wielkiego Postu – 09.03.2025

1. Przeczytaj uważnie i kilkakrotnie Słowo Boże: „Ojciec mój, tułacz Aramejczyk, zstąpił
do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny,
silny i liczny. Egipcjanie źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty
przymusowe. Wtedy wołaliśmy do Pana, Boga ojców naszych. Pan usłyszał nasze
wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie. Wyprowadził nas Pan z
Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów.
Przyprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód. Teraz oto
przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Panie” (Pwt 26, 5-10).

2. Rozważ to, co Bóg Tobie powiedział:
Jednym z kluczowych tematów biblijnych dotyczących okresu Wielkiego Postu jest pobyt
Izraelitów w niewoli egipskiej. To doświadczenie mocno odcisnęło się w pamięci narodu
wybranego. Egipt był z jednej strony miejscem bezpiecznym, bogatym, oferującym
możliwość względnie stabilnego życia. Nie bez powodu współcześni historycy uważają,
że państwo faraonów w okresie pobytu tam Izraelitów rozwijało się niesamowicie pod
kątem gospodarczym, technologicznym i naukowym. Stanowiło ono „perłę Bliskiego
Wschodu”. Każdy medal posiada jednak dwie strony. Egipt miał również swoje
ciemniejsze oblicze, które poznajemy przy lekturze biblijnych ksiąg. Ceną za względnie
stabilne życie była utrata wolności i sprowadzenie Izraelitów do roli robotników
przymusowych. Egipt dla autorów natchnionych nie jest wyłącznie nazwą państwa, ale
stanowi przede wszystkim konkretny symbol. To miejsce, które wabi pokusą łatwego
szczęścia, ale nie jest w stanie swoich obietnic zrealizować. Pod płaszczykiem spełnienia
marzeń ofiaruje jedynie zniewolenie. Nie trudno zatem domyślić się, że Egipt to inna
nazwa pokusy. Podobny jest on do węża wykorzystującego drzewo poznania dobra i zła
– jego owoce zachwycają i wzbudzają w człowieku pożądliwość, ale raz skosztowane nie przynoszą szczęścia, tylko śmierć.
Pokusa to zjawa – iluzja, która nie ma potwierdzenia w rzeczywistości. W gruncie rzeczy
to sprytnie zastawiona na człowieka pułapka. Gdy się w nią wpadnie, nie ma możliwości
opuszczenia jej o własnych siłach. W wyznaniu wiary narodu wybranego napisano
wyraźnie: to Pan usłyszał, wejrzał i wyprowadził Izraelitów z niewoli egipskiej. Bóg
zmienił ich myślenie, ale też dał siłę, by podnieść się i opuścić miejsce, które okazało się
dla nich pułapką. Na początku Wielkiego Postu warto zatem postawić sobie pytanie:
Co (lub kto) mnie zniewala? W jakiej pułapce się znalazłem? Która pokusa
ma najłatwiejszy dostęp do mojego serca? Samo postawienie pytań to jednak za mało.
Trzeba pokornie prosić Boga o pomoc w wyjściu z krainy zniewolenia. Jeśli będę chciał
wstać i ruszyć w drogę ku wolności, mogę mieć pewność, że w tej wędrówce nie
pozostanę sam. Przede mną kroczyć będzie Bóg – specjalista w uwalnianiu zakładników
zrealizowanych pokus.

3. Modlitwa – Poproś Boga, by wskazał Ci główną pokusę i pomógł wydostać się z jej niewoli.

4. Kontemplacja – powtarzaj często słowa: Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu.