Ogłoszenia Duszpasterskie

XXXIII NIEDZIELA  ZWYKŁA – 16.11.2025r.

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE

 

         Bóg dał nam czas, który mamy wypełniać dobrem przez całe nasze życie. Pamiętajmy, że kiedyś staniemy przed Bogiem i zaczniemy zdawać relację z naszego życia. Dziś w Światowy Dzień Ubogich wspieramy naszymi ofiarami przed Kościołem działalność Caritas.

 

 

 

 

Medytacja – XXXIII Niedziela Zwykła – 16.11.2025

1. Przeczytaj uważnie i kilkakrotnie Słowo Boże: Bracia: Sami wiecie, jak należy nas
naśladować, bo nie wzbudzaliśmy wśród was niepokoju ani u nikogo nie jedliśmy za darmo
chleba, ale pracowaliśmy w trudzie i zmęczeniu, we dnie i w nocy, aby dla nikogo z was nie
być ciężarem. Nie żebyśmy nie mieli do tego prawa, lecz po to, aby dać wam samych siebie
za przykład do naśladowania. Albowiem gdy byliśmy u was, nakazywaliśmy wam tak: Kto nie chce pracować, niech też nie je! Słyszymy bowiem, że niektórzy wśród was postępują wbrew
porządkowi: wcale nie pracują, lecz zajmują się rzeczami niepotrzebnymi. Tym przeto nakazujemy i napominamy ich w Panu Jezusie Chrystusie, aby pracując ze spokojem, własny chleb jedli (2 Tes 3, 7-12).

2. Rozważ to, co Bóg Tobie powiedział:
W człowieku zawsze istniało pewnego rodzaju napięcie między sferą duchową
a materialną. Opowiedzenie się tylko po jednej ze stron zawsze grozi zubożeniem wartości
osoby ludzkiej. Jeśli ktoś skupi się wyłącznie na doczesności, zamyka w sobie samym
zdolność do głębszego spojrzenia na rzeczywistość. Gdy jakaś osoba postawi w życiu
wyłącznie na sferę duchową, może stać się oderwanym od tego świata marzycielem. Problem
wspólnoty chrześcijan w Tesalonice dotykał przeakcentowania (czyli złego rozumienia) nauki
świętego Pawła o paruzji, czyli powtórnym przyjściu Chrystusa. Część Tesaloniczan była
przekonana, iż moment końca świata jest tak bliski, że nie warto angażować się w
jakiekolwiek inne działania, niż te dotyczące sfery duchowej. Ten duży błąd apostoł
postanowił w swoim liście skorygować, zachęcając do naśladowania jego postawy. Święty
Paweł nie stronił od pracy, wręcz przeciwnie – starał się utrzymać z wykonywania własnego
zawodu. Jako głosiciel Ewangelii mógł co prawda liczyć na utrzymanie ze strony wspólnoty,
w której przebywał. On jednak wybrał drogę pracy, gdyż widział w niej ogromną wartość nie
tylko ze względu na jej walor społeczny. Podejmując się własnych obowiązków,
naśladujemy przecież samego Boga, który nieustannie działa. Apostoł wprost twierdził,
że praca nie sprzeciwia się autentycznej i głębokiej duchowości.
Dzisiaj często słyszy się wymówkę: „Prowadziłbym głębokie życie duchowe, ale niestety nie
pozwalają mi na to moje obowiązki”. Praca dla wielu staje się celem samym w sobie. Takim
osobom święty Paweł z pewnością doradziłby stworzenie większej przestrzeni
we własnym życiu dla obecności Boga. Apostoł byłby też przekonany, że można to zrobić bez
uszczerbku dla wykonywanej pracy. Często osobiste doświadczenie podpowiada nam, że
kiedy poświęcimy jakąś część swojego czasu na relację z Bogiem, mamy więcej sił i
ochoty do wypełniania codziennych obowiązków. Tym jednak, którzy stawiają wyłącznie
na życie duchowe bez uwzględnienia typowo ludzkich zadań, święty Paweł udzieliłby
łagodnej reprymendy, że nie taka jest droga ucznia Chrystusa.
Jak wygląda w moim życiu balans między duchowością a doczesnością? Na ile problem
chrześcijan w Tesalonice jest również dla mnie istotną trudnością?

3. Modlitwa – Poproś Pana Boga o umiejętność łączenia pracy i głębokiej relacji z Nim.

4. Kontemplacja – powtarzaj często słowa: Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie.